Usamljenost u tinejdžerskom periodu često se posmatra kao prolazna faza, ali nova istraživanja ukazuju da njene posledice mogu trajati decenijama. Studija objavljena u Journal of Adolescent Health otkriva da povećan osećaj usamljenosti u adolescenciji može značajno povećati rizik od depresije, astme i drugih problema mentalnog i fizičkog zdravlja u odraslom dobu.
Dugoročni Uticaj Usamljenosti
Istraživači su analizirali podatke iz dugogodišnje studije koja je pratila više od 20.000 američkih tinejdžera, počevši od 1994-1995. godine, s prosečnom starošću od 15 godina. Procenjivali su koliko su se ispitanici osećali usamljeno i pratili njihov zdravstveni status tokom narednih dve decenije.
Rezultati su pokazali da su adolescenti koji su doživljavali povećanu usamljenost imali:
- 24% veći rizik od astme u odraslom dobu
- 25% veći rizik od depresije
- 84% veću verovatnoću za dijagnozu posttraumatskog stresnog poremećaja (PTSP)
- Lošiji kvalitet romantičnih odnosa i pojačanu percepciju diskriminacije
- Manje izražen osećaj sreće, zadovoljstva poslom i optimizma
S druge strane, istraživači nisu pronašli značajnu povezanost između usamljenosti i zdravstvenih navika, kao ni društveno-korisnog angažmana.
Kako Prepoznati i Ublažiti Usamljenost?
Ovi nalazi naglašavaju potrebu za ranim prepoznavanjem i intervencijom. Stručnjaci ističu da su programi i politike usmerene na smanjenje usamljenosti ključni za očuvanje dugoročnog zdravlja mladih.
Kao što su autori studije naveli:
„Naša istraživanja ukazuju na rane pokazatelje rizika za negativne zdravstvene ishode i naglašavaju kako usamljenost može postepeno uticati na zdravlje tokom vremena. Razvoj i primena strategija za smanjenje usamljenosti predstavljaju obećavajući način za poboljšanje zdravlja i blagostanja adolescenata i mladih odraslih osoba.“
U svetu koji postaje sve povezaniji digitalnim putem, ali emocionalno udaljeniji, važno je prepoznati značaj pravih, ljudskih veza. Jer, investiranje u društvene odnose može biti ulaganje u zdraviju budućnost.
Izvor: Eric S. Kim, PhD, of the University of British Columbia in Vancouver, British Columbia, Canada, and Renae Wilkinson, PhD, of the Institute for Quantitative Social Science at Harvard University in Cambridge, Massachusetts. It was published online on January 20, 2025, in the Journal of Adolescent Health.
